Na 3 weken geen trapper rondgedraaid te hebben eindelijk weer eens op (in) een fiets. Om 8 uur 'sochtends stond Herman voor mijn huis. Ik kreeg 3 redelijk goede vouwbare marathon racers van hem en een wieldoek voor mijn achterwiel. Een rit naar Dronten was dus niet echt meer nodig en we besloten via Rhenen naar Arnhem te fietsen en via Nijmegen terug. Er was wel wat regen voorspeld maar dat zou naar later bleek vooral in het westen en noorden vallen (jammer voor de noord-hollanders deze keer). Een beetje onwennig reed ik de eerste 40 km tot Renkum. Daar namen we een paar lekkere bakken koffie en maakten we een praatje met de eigenaar. Hij vertelde dat hij net de tent overgenomen had en zeer tevreden was over zijn koffiebonen. Volgens ons moeten de klanten dat zelf ervaren, maar ja .. de koffie was inderdaad niet slecht. Maar een cappuccino zoals in Italie maakt hij helaas niet. Ik was ook teveel verwend na 3 weken in dat prachtige land. Na Renkum liet ik de onroute fietsplanner het werk doen naar Arnhem. Direct stuurde hij ons een onverharde weg op terwijl er toch echt een schitterend fietspad langs de Nederrijn ligt. Onbegrijpelijk. Tot Arnhem deed hij het daarna prima. Hij zoekt wel de autoluwe wegen met als nadeel dat het wegdek vaak slecht was en we elk heuveltje voor onze kiezen kregen. In Arnhem wilden we een lekker bakkie chocomel, maar helaas...de eigenaar was de auto naar de garage brengen. Dan maar een foto en op naar Nijmegen. Tijdens iedere pauze kregen we bezoek en moesten we uitleggen hoe hard deze fietsen gaan, of je zelf moet trappen, of je wel goed gezien wordt etc. Bij Nijmegen had ik er genoeg van en liet ik Herman reclame maken voor velomobiel terwijl ik genoot van mijn broodje kaas. Toen we Nijmegen uitreden stonden er 90 kilometers op de teller en begon mijn linker-knie te zeuren. Alle pezen rondom mijn knie deden zeer. Niks meer gewend dus. We besloten om Appeltern te laten wat het is en de kortste weg naar Wamel te nemen. Daar is een leuk veercafé met lekkere tripels. Na deze therapie voelde ik helemaal niks meer van mijn knie en was ik zo thuis ;-). Herman, bedankt.. het was weer een heerlijke fietsdag.
ps.. de foto's zijn genomen met mijn mobiel, ik was nl mijn Canon vergeten.
1 opmerking:
foei he bier drinken tijdens het fietsen! nouja in de pauze...
Een reactie posten