Op vrijdag 25 maart wil ik vroeg weg, wat maar moeilijk lukt. Er moet nog van alles geregeld worden, nog een beetje werk maar om half 11 kan ik vertrekken. Er stond een Noord-Westen bries. Niet echt hinderlijk. Er zijn verschillende wegen die naar Schoorl leiden maar deze keer koos ik voor een nieuwe aanpak. De fietsersbond routeplanner had een mooie weg verzonnen naar Wilnis. Het eerste stuk snapte ik wel. Maar in Nieuwegein had ik verwacht aan te kunnen sluiten op het fietspad langs het A'dam-Rijnkanaal, maar niks ..ik werd door een nieuwe wijk genaamd Leidsche Rijn geloodsd; waardeloos dus! Geef mij maar het kanaal, net zoals tijdens de oliebollentocht 2010. Via een nieuw fietspad in Terweijde, wat nog maar nét klaar was zo te zien, kwam ik in Wilnis. Via Wilnis naar Nes aan de Amstel, waar ik de Amstel overstak met een heel klein pontje. Dat ging zeer gemoedelijk. Daarna via oud Bovenkerk naar Schiphol. De ringvaart kon ik niet via de brug oversteken, dus ik moest,weer, gebruik maken van een pont. De pont over het Noordzeekanaal had ik snel bereikt en ik besloot via Heiloo naar Bergen te fietsen. Door Heiloo viel wat tegen. Veel scholieren die breeduit fietsen en pas na 5 claxons aan de kant gaan. Alkmaar viel deze keer mee; een mooi fietspad door een bosrijkgebied met fietstunnels leidde mij verrassend snel naar Bergen. Precies om half 5 kwam ik bij het huisje aan. Mooie, niet vermoeiende reis. 135 km's stonden er op de teller. Na een kop koffie en een douche boodschappen gedaan en een lekkere pastamaaltijd bereidt. * Zaterdag 26 maart kwam mijn familie naar het huisje om het huisje op te knappen. Bomen planten, verven, lampen vernieuwen , veel koffie drinken, schoonmaken en ga zo maar door. Het huisje zag er om 5 uur weer spic en span uit! Na de traditionele Chinese afheelmaaltijd viel ik om half 10 al doodmoe in slaap. * Zondag, 27 maart had ik om 11 uur afgesproken met Kees van Hatten en zijn kornuiten om een tochtje te rijden door Noord Holland. Totaal 7 velomobielen, dat geeft een mooi lint door de duinen. We rijden eerst Bergen door en gaan even richting Castricum. Een bekende weg voor mij, zo rijd ik vaak terug naar huis. Maar Kees slaat een voor mij onbekend pad naar rechts in. Het pad gaat de duinen in en je hebt er een toegangspas voor nodig. Geen probleem: Kees heeft als machinist van de trein zo'n pas op zak. Het landschap is prachtig. Nog weinig begroeiing, het lijkt wel een maanlandschap. Af en toe pittige klimmetjes en heerlijk snelle afdalingen. Het tempo ligt best hoog valt me op, heel anders dan bij andere groepsritjes. Steeds rond de 34 per uur, een prima snelheid. In Bergen aan Zee is het druk. We rijden een éénrichtingsweg in tegengestelde richting in waardoor we steeds aan de kant moeten voor auto's. Gelukkig duiken we snel de duinen weer in richting Schoorl aan zee en uiteindelijk weer Schoorl. Kees steekt zijn arm omhoog bij een koffie-tent en 5 minuten later zitten we aan de koffie met appelgebak.De lucht is kraakhelder en de zon is fel; prima weer dus. Het tweede deel van de tocht rijden we richting Schagen. In Schoorldam moeten we even wachten en Wim vraagt of ik de racekap wil testen. Natuurlijk wil ik dat. Zelf reed ik al steeds met een scherm op mijn ventilatiekap. Na één kilometer rijden wist ik al genoeg: deze kap is perfect. Ik voelde continu een stroom lucht langs mijn gezicht, de zon werd door het dakje tegengehouden en bij tegenwind reed ik heel makkelijk 35. Op een dijk toch maar even kijken wat er gebeurd als ik echt gas geef. Ik zat zo op de 48 (nog steeds met tegenwind) maar kon niet verder versnellen omdat de dijk erg scherpe bochten had. Aan het eind van de dijk weer gewacht op de rest en verder richting Schagen, Niedorp en toen ik een bord Bergen zag staan heb ik afscheid genomen van de groep. René wist een snelle route naar Bergen en gaf flink gas. We reden steeds rond de 50 maar moesten helaas vaak stoppen voor verkeerslichten. Om half 3 weer terug in Schoorl. Mannen...bedankt voor een hele mooie rit. 's Avonds naar Sint Maarten (of eigenlijk: het Rijpje) om daar lekker te borrelen en te koken bij vrienden. Zo langzamerhand begin ik best zin te krijgen om eens te kijken naar een huis in deze omgeving, maar of ik vrouw en kinderen mee krijg.....da's maar de vraag. De lucht is hier erg schoon en het aantal zonuren is relatief hoog. Marian wil mijn Strada wel eens proberen en dat levert een grappige foto op (als je let op de voeten) *Maandag helaas weer naar huis. Ik word wakker met een doffe hoofdpijn. Toch iets te veel gedronken gisteren en de combi met een anti-histamine-pil (voor mijn allergie) werkt nooit lekker uit. Gelukkig heb ik wind mee en op mijn gemak blijf ik boven de 30 rijden. Zonder gekke dingen bereik ik om half 5 Tricht weer. Het was een heerlijk weekend en mijn teller staat weer 350 km verder !
