naar de start van de oliebollentocht

28 december 2009 is het weer zo ver: oliebollentocht! En dit keer in de stad die ik goed ken: Utrecht. Beetje thuiswedstrijd dus. We zouden er op goed geluk op 28 december naar toe kunnen fietsen ware het niet dat we een groepje zuiderburen de weg willen wijzen naar de start. De route moet dus liefst kort en snel zijn en gaat van Zaltbommel naar de Floridadreef in Utrecht overvecht. Precies om 10 uur bellen Herman en Astrid bij mijn huis aan en kunnen we vertrekken. Na een paar kilometer komen we er achter dat we de Nederlandse vlag vertegenwoordigen. Rode strada -witte Quest - Blauwe Versatile. We kunnen zo aan het defile langs het paleis meedoen op 30 april . . . We volgen een snel fietspad langs het spoor naar Utrecht en komen al snel bij de pont in Culemborg aan. Na een praatje met de voorzitter van de oldtimer autoclub (leuke fietsen maar jullie moeten er een vlag opzetten) varen we over. Via Schalkwijk komen we aan in Houten zuid. Meestal volg ik hier het fietspad ten westen van het spoor tot het rond. Maar er is zoveel verbouwd dat we al snel tot de conclusie komen dat dit niet de juiste route is. Zig-zag rijden we door Houten, dit kost veel te veel tijd. Brug over de A 27 bij Utrecht Lunetten:

Vlak na het nemen van deze foto vraag ik aan Herman of hij even naar mijn linker voorwiel kan kijken; ik rijd erg zwaar. Je buitenband ligt er af, is zijn antwoord. Fietsen is leuk maar niks is erger dan in de regen een band verwisselen.

Gelukkig helpt Astrid met het maken van foto's ;-) en Herman met het pompen van mijn band. Dat kan hij erg goed. Zelfs zo goed dat de binnenband het niet meer aankan en met een harde knal ontploft. Talkpoeder stuift om Herman heen en de band ziet er nu zo uit:

Vast ergens een knik of zo. Maar ik ben Astrid en Herman zeer dankbaar want ze hadden nog een smalle binnenband en buitenband voor mij. Dit avontuurtje kostte toch weer een minuut of 20. Dus snel weer warm rijden in die heerlijke fietsen. Bij de pelikaanstraat kwamen we Utrecht binnen en ik dacht via de Maliesingel, langs het spoorwegmuseum naar de Berenkuil te rijden. Maar ook langs deze route werd te veel gewerkt en was het wegdek bar slecht. Dat moet terug anders. Via de FC Donderstraat naar de Kardinaal de Jongweg en zo kwamen we bij Tuincentrum Overvecht. Vanaf dit punt loopt er een snel fietspad naar de Floridadreef; de start:

Het was inmiddels kwart over 12. H en A hadden al drie uur gereden. We besloten terug de route te volgens van de Fietsersbond welke ik opgeslagen had in de GPS. Vanaf de berenkuil volgden we nu een weg langs het Wilhelminapark, langs het Galgenwaard stadion , Boerderij Merenveld en we gingen nu oostelijk om Houten heen via een gloednieuw fietspad door de polder. Deze route is veel sneller, weinig stoplichten en minder gekronkel. Om half 4 nam ik afscheid van Herman en Astrid. Over 2 weken nog maar eens kijken of het nog sneller kan..