donderdag 11 februari 2010
Heuveltraining op de grebbeberg
Zondag was de sneeuw voor de verandering aardig verdwenen en heb ik een bosrit voorgesteld aan Herman. Helaas...hij had andere verplichtingen. Dan maar in mijn eentje een tocht door het wielrenmekka van de Utrechtseheuvelrug. Je kunt er vergif op innemen dat de wielrenners die je hier vandaag al ziet later in het seizoen Tilff-Bastogne-Tilff rijden en andere heuvelklassiekers rijden. De Koerheuvel, Grebbeberg, Defensieweg en Amerongseberg zijn echte kuitenbijters en als je ze echt hard oprijdt heb je 's avonds verzuurde benen. De wegen lopen dwars door de bossen en hier en daar lag nog een plukje sneeuw. Het werd een mooie rustige rit. Op de kilometerteller heb ik niet vaak gekeken. Bewust, want ik weet dat ik amper boven de 30 kom. Dat zijn geen snelheden om trots op te zijn, maar laten we de schuld maar geven aan de dikkere lucht door de kou. Het was min 1 overdag, en hier en daar reed inderdaad een verdwaalde wielrenner. Het klimmen viel mij helemaal niet tegen met de strada. Veel vlotter dan ik verwacht had reed ik de bergjes op. Wie weet nog eens een rit in de Ardennen, wie zal het zeggen ? Op de defensieweg gaat mijn hartslag automatisch omhoog. Hier was het vroeger in mijn wielrentijd strijd! Wie mocht zich kronen tot bergkoning van de dag ? Je kon vroeg demareren en proberen op het vals plat weg te blijven of in iemands wiel blijven en vlak voor de top wegspurten. En als je dacht dat je het hoogste punt bereikt had had je het mis want na een korte afdaling kwam de echte top. Maar nu was het doodstil in het bos. Nog een maand en alle wielrenners komen uit hun winterslaap (of de sportschool) en dan nog maar eens kijken.
Geen lekke band deze keer. Ik heb Joe's super sealant in alle 3 mijn binnenbanden gespoten. 60 ml per band, race-versie. Misschien heeft het geholpen, je kunt het natuurlijk nooit zeggen na 1 dag. Ik moest hiervoor wel mijn beide binnenbanden met frans ventiel verwisselen voor Hollandse binnenbanden. Snijdt wel een flink stuk van de tuit af want anders komt er niks uit het flesje. In no time zit dat spul er verder in.
Na 80 kilometer weer thuis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Tja, leuk als je vlakbij wat heuvellandschap woont. Hier is alles vlak, ik moet al een eindje rijden vooraleer ik heuvels begin tegen te komen ....
Een reactie posten