bloesemtocht

Zondag 25 april. Verleden week stond de appelbloesem nog niet in bloei, vandaag wel. Nog 2 weken en dan zijn de mooie sneeuwwitte bloemen weer verdwenen. Verleden week werd de Rode Kruis Bloesemwandeltocht georganiseerd en wandelden duizenden mensen langs kale bomen. Vandaag halen we de stadsjongen Beekmans op om hem eens een natuurlesje te leren. Het zou een appelig dagje worden. Om 8 uur is Herman bij mij. Omdat we met Marcel pas om 10 uur afgesproken hebben in Utrecht drinken we eerst maar een bakkie koffie. De eerste is toch vaak het lekkerst. Ik was ook nog niet helemaal zo ver deze keer. Om half 9 vertrokken we naar Culemborg. De pont ligt om 8.45 aan de overkant. We wachten en wachten. Om vijf voor 9 gaat de pontbaas pas aan boord, zijn dienst begint om 9 uur. Mopperdemopper, nou moeten we toch nog opschieten. Het duurt allemaal eeuwen voor ons gevoel en om ong 9.15 schieten we de pont af. Ik weet aan de noordkant van het Amsterdam-Rijnkanaal een mooi strak fietspad naar Utrecht. Mooi glad speedasfalt. Ik duik achter mijn schermpje en geef gas. Mijn gloednieuwe Furious Fred achter staat op 7 bar en loopt superlicht. Ik rijd 47 en wacht op het gele gevaar in mijn spiegeltje. Ik zie Herman wel, maar hij komt niet dichterbij, de afstand wordt eerder groter. Hij heeft zijn kojaks vóór omgewisseld voor PM 47 en voelt dat ze veel zwaarder rijden. Hij twijfelt zelf of het tussen de oren zit. Het zijn niet zijn banden. Om kwart voor tien zijn we in Utrecht en ontmoetten we Marcel. Even kletsen en op naar de koffie. In Nieuwegein is alles nog dicht. Wegrestaurant VanderValk dan maar in Vianen. We zetten de velo's op de parkeerplaats (auto) en drinken koffie en eten appelgebak met uitzicht op onze fietsjes. We gaan Marcel vandaag laten zien waar die appels vandaan komen. In Vianen pikken we het Merwedekanaal op en dit kanaal brengt ons naar de Linge en wel bij Arkel. De Linge kronkelt daar en is overvol met fietsers, motoren, scooters, oldtimers, wandelaars en...3 velomobielen. De grond rondom de Linge is zeer vruchtbaar, heet niet voor niks de Betuwe en al snel zien we de boomgaarden. Foto's van de mooie bloemen. Grappig idee dat dat nou een appel wordt. Bewust laten we de snelheid even voor wat het is en gaan we recreatief toeren. Heerlijk eigenlijk, armen buiten boord, 25 per uur en genieten van de natuur. Bij Beesd begint de befaamde Appeldijk. Oude hoogstambomen langs een smal dijkje. Hier stond het verkeer af en toe vast. Blijven lachen is het beste en rond 1 uur zijn we al in Tricht en is het tijd voor koffie met alweer appelgebak. Ik wissel wat natte T-shirts in voor droge en een uur later nemen we afscheid van Herman. Hij slaat af naar Zaltbommel. Ik laat Marcel oranjestad Buren nog even zien en via Asch gaan we naar Beusichem om daar de pont te nemen. Die pont heb ik nog nooit zo druk gezien. Via het Amsterdam-Rijnkanaal weer terug naar Utrecht. Marcel wist het verder wel te vinden. In Utrecht lieten we 2 niet slechte wielrenners zien hoeveel logischer het is om in een strada/quest te fietsen. Met 120 km in de benen razen we ze met 47 voorbij en houden we die snelheid nog lang vast tot we ze niet meer zien in de spiegels. We nemen afscheid en ik besluit om richting de Dom te rijden. Ik kan dat kanaal echt even niet meer zien. Mijn linker-knie doet trouwens pijn. Ik krijg dit meestal als ik teveel geremd (en opgetrokken) heb. Paar dagen rust en dat is het wel weer weg. 6 uur thuis, 150 km gereden.

De Furious Fred is de 50-559 zonder anti-lek. Nog geen 300 gram, ik heb dus 700 gram winst (verlies is beter) tov de PM 54. Het lekverhaal moet Joe maar oplossen in de binnenband. Morgen krijg ik de Durano's en ga ik die eens testen. 28-406. Snel zullen ze wel zijn en ik ben weer een kilo lichter tov PM47. Maar de grote vraag is: hou ik nog voldoende comfort over . Ik hou u op de hoogte...