Terug naar Tricht

Na een erg gezellige familiedag (zaterdag) in ons vakantiehuis in Schoorl sliep ik nog één nachtje on my own (wat een stilte als je een gezin met 4 kids gewend bent ! ) en stond ik om 9 uur op. Inpakken, beetje schoonmaken en om half 11 reed ik alweer. Deze keer eens geluk: de wind was gedraaid en waaide uit noordelijke richting: precies goed ! Het was zondagmorgen en de wielrenners waren weer ontwaakt. Via Bergen naar Bakkum en Castricum. Mooie rechte wegen en in Noord Holland scheen wel de zon!! Ik volgde de route van de fietsersbond op mijn GPS. Rond spaarnwoude wist de routeplanner een mooi pad door het bos. Leuk om eens een andere route te rijden. Pontje over het Noordzee-kanaal en op naar Bovenkerk. De planner wist een vervelende route langs de Poel. Eigenlijk wel mooi maar er werd veel gewerkt aan die weg. Dus veel extra zoekwerk. De snelheid ging er ook aardig uit. De strada kreeg ik niet meer boven de

30 . In Bovenkerk bij een tankstation 2 goeie bakken koffie genomen en even in de rechter voorband geknepen. Halfvol ! Dat betekent dat Joe's antilekvloeistof zijn werk goed gedaan heeft. Bijpompen naar 6 bar en het lek is weer gerepareerd. Toch wel makkelijk spul.

Na Bovenkerk ging ik vroeger altijd via Uithoorn en Mijdrecht naar Wilnis. Vandaag koos ik voor de fietsersbondplanner en reed ik naar Nes aan de Amstel. Kronkel de kronkel langs de Amstel en bij Nes aan de Amstel een kabelpontje. Een stel vrouwelijke wandelaars keken naar mijn fiets en moesten ineens ontzettend lachen. "Jullie lachen me toch niet uit hé " vroeg ik ook lachend. "Nee, hoor.. de fiets is heel mooi maar die voetjes die eronder uit komen; dat ziet er zo grappig uit". Nog even de Flinstones erbij gehaald natuurlijk. Om 2 uur reed ik de pont af en maakte ik een beetje haast: ik wilde om 3 uur thee drinken bij mijn Moeder in Linschoten en rond half 6 thuis zijn want we hadden nog een eet-afspraak bij vrienden in Tricht. Voorbij Wilnis stond er ineens bij iedere rotonde politie en was de autoweg afgezet. Ik begreep van een toeschouwer dat de wielerronde van het groene hart elk moment voorbij zou komen. Even stoppen en een plaatje gemaakt:

Naar kamerik kon ik nog dik in de 40 blijven rijden en konden wielrenners mijn wiel niet houden, wat ze ook probeerden. Ongelooflijk eigenlijk; fiets van 35 kilo vol met kleding, slaapzak, eten, reservewiel, dakje ,al ruim 100 km in de benen en die racefietsers moeten het laten afweten.

Om 3 uur een bakkie thee bij mijn moeder, kletspraatje over het weer en meer van dat soort dingen, en om 4 uur weer gestart voor de laatste 40 km . Het ging erg lekker. Op het fietspad van Culemborg naar Tricht nog even alles uit de kast en kon ik nog een 52 op de fietscomputer toveren. Om kwart over 5 was ik thuis en smaakte het koude pilsje hemels.

145 km