zomerdak

Een week geleden toch weer terug naar mijn oude liefde: het verstile velomobieldak.
Hij is door de monteurs van Velomobiel.nl al eens eerder gemonteerd, maar dan met oogjes ver op de body.
Zonde eigenlijk; gaten in de body, en het hoeft eigenlijk helemaal niet. Ik heb nu de oogjes gemonteerd naast de spiegeltjes. Zo werkt het dakje tevens als windscherm en is het geheel veel lager en aerodynamischer.

Het ruitje heb ik vrij snel vervangen door een wat langer exemplaar zodat het geheel mooi aansluit op de voorrand van het instapgat.  Met een afhoudertje kan ik de ventilatiesleuf aan de voorkant groter of kleiner maken. Dit werkt echt perfect. Verder heb ik met een tiewrap het volgende gemaakt:

Op deze manier blijft de klep omhoog staan en raakt het ruitje niet steeds bekrast door contact met de body

Wat zijn de grote voordelen van dit dakje:

* zeer aerodynamisch en snel
* erg veel ventilatie
* weinig last van herrie uit de fiets
* geen zon op je hoofd
* droog bij regen, vooral in combi met een (ingeknipte) deksel:

Het deksel is ingeknipt en ligt dubbelgevouwen in de bagageruimte. Bij teveel regen kan ik het snel pakken
en vastzetten zonder het dak te hoeven openen. Nog steeds rij ik dan kurkdroog met lekker veel ventilatie omdat het gat in het deksel flink groot is.

Ik ben vooral verbaasd door de snelheid die ik haal: ik merk gek genoeg weinig verschil met de Schermer-racekap. Misschien omdat hij laag is en voor mooi aansluit op de bodyrand. De lucht klapt ook niet tegen een vizier maar wordt vloeiend over het dak getild. Allemaal theorie, het belangrijkste is de praktijk: Fris, koel, schaduwrijk en snel fietsen.

Voordat ik dit frutsel verknip tot vizier zet ik hem toch nog maar even op mijn blog.
Ik had er mee willen scoren op de LEL, maar het gaf veel te veel condensvorming.
Wel grappig om te spelen met lexan. Ik blijf knippen en plakken.

schuiver met schade

Dit jaar een wat mindere vaderdag. Na een heerlijke rit van 80 km liet ik mijn zoon in de avond nog een ritje maken. Iets te overmoedig heeft hij een rotonde in Geldermalsen "genomen", waarbij het linkerwiel loskwam en de strada een schuiver over de rechterzijde maakte. Gelukkig geen lichamelijk letsel, alleen een afzichtelijke zijkant van mijn tot iets daarvoor nog vrijwel "maagdelijke" strada. Plamuren, schuren, spuiten, hoge kosten, niet verzekerd...  Dat schoot allemaal door mijn hoofd. Vanochtend toch de fiets maar eens op zijn zij gelegd en kijken wat ik met alle krasverwijderaars van Blokker, Aldi, Lidl en Makro kan doen. Plus natuurlijk een rode lakstift (wat nooit de juiste kleur is, wat ik ook probeer). Na een uurtje kwasten, wegvegen, invegen, boenen en stiften is het resultaat toch wel verbluffend. Van een afstand is er vrijwel niks meer te zien, alleen van dichtbij zie je nog wat. Vooral de wonderstift van de Blokker (met xyleen, lekker goedje) deed goed werk. En laat direct een laag blanke lak na ook nog.  Mijn strada is natuurlijk weer flink wat euro´s minder waard, maar ik ben vanaf nu niet meer benauwd voor krassen. The first cut is the deepest, daarna valt het allemaal best mee. Het blijven maar spullen, van extern secundair belang. Zolang ik maar kan blijven fietsen ben ik een tevreden en gelukkig mens..en dat kan!

nieuw vizier

Vandaag eindelijk mijn bekraste vizier eens vervangen. 1mm lexan, 2 carbon staafjes en wat 1 sec lijm, meer heb je niet nodig.  Wel heb ik wat gewijzigd: ik heb een aanzuiggat ingeknipt aan de voorkant. Dit had ik al ingeknipt in mijn oude vizier en hier heb ik de hele winter tot vandaag mee gereden. Ik had namelijk teveel last van koude wind die via de zijkant naar binnen komt. Om lucht aan te zuigen moet je namelijk de kap in zijn geheel een stukje open zetten zodat de lucht via de deflector het vizier ontwasemt. Na deze "knip" kan ik met volledig gesloten vizier rijden zonder dat het vizier beslaat. En zonder koude tocht via de zijkant dus.
Ook heb ik nu een "kijkgat" bij regen. Het vizier een klein stukje open en ik kan lekker in de regen rijden zonder spetters op mijn bril
Verder heb ik de stelpootjes van het vizier iets lager gezet en wat meer naar voren zodat het vizier meer naar binnen getrokken wordt. Het dikke 1 mm lexan wil namelijk erg graag bol gaan staan. Nu blijft hij mooi smal naast het gat lopen. Zo, en nu maar eens een testritje..

Sleutelen

Weinig commentaar nodig. Een gebroken klerenhanger vervangen en de rechtervoordemper
piepvrij gemaakt door het vervangen van de te dunne olie door dikker smeersel.
Beide operaties goed gelukt ;-)

Gaat u maar eerst

1 juli was een bijzonder mooie dag. Helder fris zomerweer. Perfect voor een tochtje naar de heuvelrug. Via Zoelen naar Rhenen en daar de brug over de Neder-Rijn genomen:

Het landschap verandert meteen van fruitboomgaarden met volop lekkere kersen naar mooie bossen. Nog even doorgereden richting Veenendaal en vandaar het Bos in terug naar Amerongen. Alles op mijn gemakje, mijn snelheid blijft rond de 30 en op de smalle bosfietspaden geef ik gewoon iedereen maar voorrang. De "gaat u maar eerst" mentaliteit bevalt me best. Als ik een pauze in het bos neem valt het me weer op hoeveel mensen belangstelling hebben voor mijn fiets; heb je hem zelf gemaakt ? hoe hard? veel bagage? waar zit het stuur? Onderhand geen nieuwe vragen meer , de antwoorden zijn makkelijk te geven.

Ik fotografeer nog even een geschoren schaap, wat zien die beestjes er toch schraal uit zonder jas aan.
Er hangen alweer belangstellenden over mijn fiets heen, dus ik loop terug: Mensen, koop gewoon ook zo'n heerlijk fietsje. Het blijft me verbazen dat er zo weinig velomobielen te zien zijn. Als fiets is hij natuurlijk duur, maar als (2e?) autootje beregoedkoop.

Vlak voor de klim over de Amerongse berg krijg ik een racefietser achter me aan. Ik laat de "gaat u maar eerst" mentaliteit maar even schieten en geef gas. Ik zal flink afstand moeten nemen want bergop zal hij me de baas zijn. Bij de voet van de berg zie ik nog een stip in mijn spiegel. Opmerkelijk makkelijk klim ik de berg op. Is het het frisse weer ? Niet onder de 20 geweest en ik ben al op de top. De racer is nu duidelijk in beeld maar heeft me niet meer kunnen inhalen. Bergaf is natuurlijk een genot. In Amerongen nog even rechtsaf naar Doorn voor het pontje bij Beusichem. Wind tegen nu, het landschap is weer echt Nederlands

In de betuwe krijg ik met wind tegen nog een flinke bui letterlijk op mijn pet. Toch word ik dankzij mijn grote vizier niet erg nat. Na 80 kilometer weer thuis. Heerlijk tochtje.

nieuwtjes

Weinig berichten de laatste tijd, maar geen bericht is goed bericht. Mijn Strada rijdt heerlijk.
Bijna 15000 km en ik merk maar weinig van slijtage. Mijn Flevobike tandwieltje loopt steeds stiller, omdat de ketting precies de juiste tandjes in het wieltje ponst. Gedoe met ringen is hierbij ook niet nodig.
Banden is ook een uitgemaakte zaak: voor de GoCycles, achter de 57 Big Apple.
De Schermer Racekap: ik zou niet meer zonder kunnen. Alleen bij hoge temperaturen rijd ik nog zonder.
Ons natte en koude klimaat vraagt om zo'n kap. Sinds ik dat ding heb blijft onze auto nog vaker stil staan.
Ik heb nog wel een uitstapje gemaakt naar de Risse demper. Meer comfort is altijd welkom, bovendien stuitert mijn achterwiel nog wel eens als ik erg hard een drempel over ga.
De Genesis demper is makkelijk te monteren. Ik heb de demper daarna goed getest. De demper zorgt voor meer stabiliteit bij oneffenheden in de weg. Alleen vond ik de demping iets te star bij 5 bar. Ik heb ook gefietst met 3,5 bar druk. De demping is dan zachter en geeft meer comfort, maar de strada  veert nu wel weer erg ver in. Bij veel bagage (kamperen/boodschappen) zou ik de druk dan weer moeten verhogen. Is mij al dit gedoe met oppompen van de demper (en er voor zorgen dat hij niet plat komt te staan, met alle narigheid van dien) het extra comfort waard: mijn antwoord is nee. Maar ik kan me voorstellen dat anderen deze demper heerlijk vinden. Mijn oude demper geeft precies de demping die ik nodig heb, niet te hard en niet te zacht. Een goede service van Wim is dat je nu de demper gratis kan proberen. Gewoon doen zou ik zeggen, dan weet je of het wat voor je is.
Verder rijd ik nog steeds met Joe's Super Sealant in de banden. Ze hebben me al vaak gered door een lek meteen te dichten. Maar ook dit is niks nieuws.