sneeuwrit

Vanochtend was het plan om het Herman een tochtje te maken maar om half tien ging mijn telefoon af: sms: piep piep ; de straten zijn hier te wit, dat wordt niks deze keer. Ik keek naar buiten en zag dat er vannacht geen extra sneeuw in Tricht gevallen was dus... vanmiddag maar een ritje. Eerst maar wat taart halen voor mijn 2 jongste kinderen. Ze zijn beiden komende week jarig en morgen is het groot feest ! Na het shoppen (helaas met de auto, dat kan echt niet anders met taart) om half 3 in de strada en het werd een heerlijke rit. Mijn marathon plus had ik weer vervangen door een racer maar halverwege de rit zakte mijn snelheid weer behoorlijk terug. Het zal wel de dikke koude lucht zijn en het kleverige wegdek dacht ik. Gewoon doorstoempen. In Tiel een sanitaire stop en even een kneep in de banden: mijn rechtervoorband stond halfleeg (of halfvol zo u wilt). Dat verklaart meer. Oppompen tot 7,5 bar en ik zat weer makkelijk boven de 30 per uur. Ik was al even bang dat mijn bandenwissel van gister voor niks was. Nu thuis staat mijn "lekke" band nog op dezelfde druk, super joe's sealant is echt goed spul (15 euro nu voor een halve liter bij featherbikes.nl)

wintervizier verbeterd of....?

De afgelopen dagen heb ik met veel plezier rondgereden met mijn wintervizier, behalve als er neerslag viel. Vandaag bijvoorbeeld langdurig in de vorm van sneeuw. Omdat ik mijn vizier niet open kan zetten heb ik het volgende bedacht: een inzetruitje. Op de eerste foto laag en op de tweede maximaal omhoog. Genoeg om bij neerslag nog voldoende te zien. Ik kan de stand door het klittenband doseren. Een kort ritje in de sneeuw ging prima. Ik krijg weinig kou, wind en sneeuw in mijn gezicht. Ik heb het ruitje ook nog even helemaal weggehaald maar dan voel je ineens weer wat de rijwind doet en wat het scherm tegenhoudt. Direct tranende ogen en brr, kou! Nu afwachten wat voor effect mijn maaksel heeft op het condensprobleem. Dat was vrijwel afwezig maar het kan zo maar zo zijn dat het ruitje gaat aanslaan. Even afwachten nog.

Verder heb ik woensdagavond de marathon plus op het achterwiel gezet. Dat heeft een hele avond geduurd. Ten eerste was het kunstof velglint wat Velomobiel standaard om het achterwiel legt op veel plekken scheef gaan zitten en bedekte niet meer de spaaknippels. Waardeloos spul. Ik heb het weggeknipt maar toen bleek ik geen velox lint meer te hebben. Dan maar sporttape op 13 mm geknipt en als velglint gebruikt. Mijn met super sealant gevulde binnenband was verzadigd door het anti-lekvocht en plakte aan alle kanten. Met veel moeite kreeg ik de binnenband in de plus . Bij 6,5 bar zei de band echter pang en vloog de witte smurrie tegen mijn broek: lekkerrr... Dan maar een nieuw binnenbandje. Wat ik ook probeerde: er bleef een bobbel in de band. Wat een K band is die M plus. Vervolgens toch nog maar een avondrit en ik voelde het meteen: wat trap ik nu zwaar !! Gisteren nog een kwartier 40 plus gereden, nu amper 30. Zo'n band blijft ook zwaar trappen, hoe hard je ook rijdt. Ook bij 25 per uur is het zwoegen. Ik zal afronden: de band ligt weer in de schuur en er zit een nieuwe Racer en een nieuw plakvelglint (van schwalbe deze keer: hoge druklint) om mijn wiel. Morgen rij ik naar Meteren en ontmoet ik Herman. Even bijpraten en een bakkie doen en wie weet nog een kort ritje als de weg goed is.

De winter is terug

Na wat laffe dooidagen daalt het kwik vanavond weer onder nul. Prima velomobielweer dus!
Vanavond toch maar eens Wim's vondst achter mijn vizier geplakt: de deflector. Ook heb ik een warme ademhapper vóór in het gat geplaatst zodat mijn adem de cabine ingeblazen wordt. Om 9 uur alles klaar en maar meteen uitproberen. Het heeft een uur geleden nog geregend en de vorst zorgt nu voor een spekgladde weg. Veel damp in de lucht én kou. Als het vizier nu niet beslaat beslaat het nooit meer. Ik ga op weg en ben een minuut later weer thuis. De deflector slaat direct aan en is te hoog dus ik zie helemaal niks meer. De schaar er in en even later fiets ik met een cristal clear vizier door de koude vorstnacht. Dit is genieten. Het is doodstil op straat, ik besluit de bossen van Buren op te zoeken. Als ik daar stil sta beweegt de strada met rukjes heen en weer omdat de wind flink aan het aanwakkeren is. Ik voel er echter helemaal niks van. Koud heb ik het ook niet en er komt geen druppel condens op het vizier. Mooi zo. Als ik weer ga rijden voel ik dat de strada wegglijdt. Links en rechts zijn sloten dus ik rijd voorzichtig met een gangetje van 20 per uur het boeren landweggetje af. De strooiwagens rijden al voorbij. Ik geef flink gas en kan een tijdje boven de 40 blijven. Volgens mij ben ik ook sneller met dit vizier, geen vervelende bijwerking moet ik zeggen. Morgen krijg ik een Marathon plus 40-559 voor mijn achterwiel van velomobiel. Ik lever dan vast weer wat snelheid in, maar met deze kou wil ik geen banden wisselen. Achter in de staart zit mijn reservevoorwiel weer. Het wordt vannacht min 10, ik ben er klaar voor.

supernova en vizier part two

Mijn mooie supernova lamp had een iets te diefstalgevoelig beugeltje. Met hulp van mijn schoonvader heb ik nu deze beugel bevestigd; ik kan de lamp nu heel makkelijk loshalen en in mijn zak steken. De reservezaklamp die ik altijd meenam heb ik nu ook niet meer nodig, genoeg zaklicht aan boord nu. De lamp had ik willen aansluiten op mijn reserve 6 volt accu die ik op de rechter wielkast zou bevestigen. Echter, ik las in de gebruiksaanwijzing steeds iets over een 5 volt accu met usb-aansluiting. Dus nog maar eens contact gezocht met Hans van Vught van Elan. Vervelend om te zeggen maar sinds hij zijn geld ontvangen heeft komt er geen zinnig woord meer uit zijn mond. Natuurlijk kun je de accu op de lamp op de 6 V accu aansluiten was zijn enige reactie. Zeker weten, welk kabeltje heb ik nodig...geen reactie. Dan maar de vraag opsturen naar Supernova in Duitsland. Daar kreeg ik wel beleefd antwoord zoals het hoort. Bedankt voor uw interesse en zo en fijn dat de lamp goed bevalt. En belangrijk: de lamp is alleen aan te sluiten op een 5 Volts externe accu. Met een link naar een internetwinkel waar ik een mooie 5 voltsaccu kan kopen...met usb-aansluiting. Wat er gebeurt als ik de lamp op mijn 6 volts accu ga aanluiten weet ik niet en wil mijnheer van Vught ook niet zeggen maar het is wel 20 % meer dus wie weet brandt er iets door. Elan gaat aan mij niks meer verdienen, dat weet ik wel.

Vandaag in de namiddag een rit door de alweer koude winterlucht gemaakt. Het vizier houdt het prima. Na een uur een condenstestje gedaan: kwartiertje +40 per uur rijden, brug op en boven op de brug stilstaan en kijken of het vizier beslaat. De linkerbovenhoek slaat wat aan, verder blijft alles zoals op de foto: helder. Voorlopig nog maar geen deflector dus. Ik wil een kijkgat maken in de voorkant van het vizier en daar een inzetraampje inzetten met klittenband. Bij regen of een te vies vizier haal ik het raampje weg en heb ik dus weer vrij zicht. Voorlopig is mijn klittenband op. Deze week dus weer eens naar de Action in Tiel.

Wintervizier

fase 1



fase 2:




Vandaag maar eens werk gemaakt van een wintervizier. Wim Schermer heeft een erg mooie racekap gemaakt maar ik wil eigenlijk alleen een dergelijk vizier wat zo hoog is dat mijn hoofd er volledig achter zit en bescherming geeft aan de zijkant om de koude winterwind tegen te houden. Na wat kartonnen probeersels durfde ik het aan om in een flink stuk lexan te knippen. Ik ben zeer tevreden over het resultaat. Na een proefritje waarbij ik me aardig uit de naad fietste bleef het vizier condensvrij. Waarschijnlijk omdat het erg ver naar voren staat. Morgen nog maar eens een rit van een kilometer of 100 en dan kijken of ik er condens optreedt. In dat geval wil ik een deflector monteren en een regengat maken in de voorkant van het vizier. Het is wel heel gek om totaal geen wind meer in je gezicht te voelen. Alleen aan de rimpels op het water zie je of je wind tegen hebt (en aan de snelheidsmeter natuurlijk). Laat de winter maar weer terugkeren, ik zit warm!

supernova airstream

Alleen B&M aan:




Supernova en B&M:




Omdat mijn standaard ingebouwde B&M Cyo te weinig licht geeft ben ik op zoek gegaan naar een extra lamp. Bij Elan is de Supernova airstream in de aanbieding. Een lamp die 380 lumen geeft, licht van gewicht is en een ingebouwde Li-ion accu heeft. Geen lastige inbouw maar gewoon gemonteerd naast de spiegel. Gisteren maar eens een proefritje op een stikdonker weggetje. Met alleen de B&M aan zie ik een felle streep licht voor me, maar geen bermen. Met de Supernova erbij aan is ineens de hele weg verlicht, incl re en linker berm. Helaas is het verschil op de foto niet echt te zien, met 2 lampen aan had ik een mooie brede bundel voor me .
Een aanrader in de winter dus.

Noord-Holland en wind

Een weekend Noord-Holland van vrijdag t/m maandag. Geen gek vooruitzicht. Behalve de vooruitzichten wat betreft het weer...die waren wat minder. Vrijdagochtend regende het vrijwel constant maar toen moest ik nog werken. Om half één kon ik eindelijk weg en volgens buienradar zou het buiig worden. Na lang dubben besloot ik om mijn dakje thuis te laten. Met pet en scherm-met-doorkijkgat kan ik de buien aardig trotseren en vang ik niet al te veel wind waardoor ik nog aardig op snelheid blijf. En wind was er ook: NNW kracht 5. Precies die richting moet ik op. Nou ja, met een velomobiel kan het. 135 km naar Schoorl dus.....wind tegen !


Wachten voor de pont bij Culemborg. Geen spetters op mijn bril en toch voldoende overzicht door de gaten in het scherm.




Hier eindigt zo'n beetje het Amsterdam-Rijnkanaal. Ik heb hem gevolgd vanaf Schalkwijk (lek). Het begin van de zuiderzeeweg over het IJ

Deze route is erg snel, oostelijk om Amsterdam heen via deze brug en dan richting Purmerend.

Het Twiske liet ik links liggen, geen zin in nog een pont. Van Purmerend langs het Noord-Hollands Kanaal naar Alkmaar. Knokken tegen de wind maar schitterende dorpjes. En grappige namen, wat dacht je van "spijkerboor". In Alkmaar hield de zon het voor gezien en begon het weer te regenen. Het laatste stukje naar Schoorldam reed ik op een donkere ventweg waar ik geen hand voor ogen zag. Regen, donker en verblindende autolampen, waar blijft Schoorldam?

Toch eens informeren naar een betere koplamp. In dit soort gevallen geeft hij echt te weinig licht. Om 6 uur liep ik druipend de supermarkt van Schoorl binnen en om half 7 gleed er een herfstbokje naar binnen in de warme bungalow op de Oorsprongweg. De beloning!

Zaterdag de familie op bezoek, erg gezellig. Zondag waren de benen weer goed en besloot ik een klein rondje Noord-Holland te doen:

Hondsbossche Zeewering:

Nog één omdat de lucht zo mooi was:

Bij Petten de duinen in richting Callantsoog:

Een zoekplaatje voor de Noord-Hollanders, in welk grappig plaatsje staat deze miniatuur-molen?

Maandag lekker uitgerust weer terug. Alleen de wind.. die was nu compleet gedraaid en was nu ZO. En hard: kracht 6. Deze keer geen geluk dus. Ik besloot om het oosten wat minder op te zoeken en bij de Woude direct naar het zuiden te gaan richting Krommenie, daar via Zaandam het IJ over en dwars door Amsterdam. De Japanners gunde ik weer een prooi voor hun camera's, mijn Strada zal bekend worden daar :) . Via het Amstelpark, Arena naar Abcoude en daar het Amsterdam-Rijnkanaal weer opgepikt:

Na Utrecht was het sap uit mijn benen. Amper 25 kon ik halen, de wind trok ook weer aan. Muziek harder, broodje eten, even uit de fiets en zo ging het weer een beetje. Dit weekend 260 km wind tegen, mijn knieën vonden het ook niet leuk meer en protesteren met pijn. Eindelijk om half 6 thuis. Het is even mooi geweest, de fiets gaat de schuur in en blijft daar een paar dagen werkeloos staan. Totaalstand strada: 6755 km

Boodschappen doe je met de .....

Zo ziet een strada mét bagage er uit :




En zo zonder:

Dat er veel in een strada / Quest kan is wel bekend maar deze keer maakte ik het wel erg bont.

Ga maar na: 6 broden die heel moeten blijven, 10 rollen wc papier, 4 pakken meel, zak appels, bananen, 2 literfles wijn, 3 flessen schoonmaakspul, sla, tomaten, uien, olijfolie, 2 flesjes zeep en ga maar door.

Ik fietste trouwens comf0rtabel en eenmaal op gang gemakkelijk 37 per uur. Geen gedoe met parkeren, muntjes halen . Ik zet de fiets altijd vlakbij de ingang en stuif snel weg (moet vaak van omringende kids en ouders ;)

1 rode lap en verschillende stieren

Zondagochtend 19 september. Meestal heb ik het niet maar nu wel: ik wil RISsen. Omdat ik zelf nog wel eens in een pelotonnetje rijd weet ik de dijken met vers racebloed wel te vinden. De diefdijk bij Leerdam is er één, de Waaldijk van Vuren naar Zaltbommel is ook een geliefde plek voor wielrenners. Eigenlijk al iets te laat, 11 uur, ga ik op jacht. Tot leerdam kwam ik wel groepjes tegen , maar die gingen net de verkeerde kant op. Eindelijk, mijn hart slaat op hol: een verse:

Wat een heerlijk gezicht toch. Spartelend en hulpeloos in gevecht met de wind. Alleen. Kansloos eigenlijk maar goed, de man rijdt net geen 30 tegen een felle westen tegenwind. Ik rij met mijn scherm op de open ventilatiekap en heb totaal geen last van de wind en hoef niet eens aan te zetten om hem te passeren met een snelheid van 36 per uur. Altijd leuk om daarna even in de spiegel te kijken:

Zo'n man moet zich toch even achter de oren krabben en denken:...rijd ik nu echt wel op de juiste fiets ? Ik vervolg mijn rit en ga naar Vuren. Linke soep nu want de op de Waaldijk heb ik, en de wielrenners dus ook, wind mee. En wind was er vandaag genoeg. Na een korte klim zit ik op de dijk en ik kijk om me heen. Helaas, geen wielrenner te zien. Dan maar even stoppen en wat klooien aan mijn remkabels, bagage beter wegstoppen en als ik langzaam wegrijdt maakt mijn hart weer een sprongetje: een heel peloton in volle snelheid. Ik ga 35 rijden en kijk in mijn spiegel. Mijn fel rode strada hebben ze gezien en er wordt een achtervolging in gezet. Vanuit de groep sprint er een sterke renner weg en wil in mijn zog rijden. Hét moment dus om gas te geven. Boven de 40 steekt de renner zijn hand omhoog ten teken dat hij zich gewonnen geeft. Nummer 2 die een velomobiel gaat overwegen.

Verderop heb ik weer geluk. Een groep en er wordt hard gereden. Ik moet boven de 40 blijven om ze te naderen en bij ze te komen. 10 meter achter ze blijven om op adem te komen en daarna erop en erover is mijn strategie. Met 45 ga ik er langs maar dan kom ik achter een trage auto te zitten en loopt mijn snelheid terug naar 30. Genoeg om de jongens kwaad te maken en een sterke renner haakt bij mij aan. Er zit niks anders op...versnellen en versnellen en harder tot..52 per uur. In de spiegel is de wielrenner te zien in blauw tenue:

52 moet ik nu vol zien te houden maar het gaat niet van harte. De wielrenner blijft slim naast mij rijden want de wind komt van de zij. En gelukkig gebeurt wat ik hoopte..hij breekt en moet opgeven. Ik groet met mijn claxon en blijf tegen de 50 rijden. Al heel snel is de wielrenner een stip geworden. Wind mee blijft het toch lastig om een peloton voor te blijven. Vooral bij veel wind hebben ze de wind vol in de zeilen en is mijn aërodynamisch voordeel maar beperkt. Om 1 uur ben ik weer thuis, 70 km gereden. Fluitend laat ik het bad vollopen ;-)

Ik hou um !

Een paar weken geleden heb ik besloten om een carbon strada te bestellen en mijn 10 maanden oude strada te koop te zetten. Wat ik echter niet in de gaten had is dat je bij velomobiel.nl vrijwel direct een strada kunt kopen en krijgen. Dat heeft tot gevolg dat ik dramatisch laag moet zakken met de vraagprijs voor mijn mooie strada. Zegge en schrijve was er één serieuze koper die een proefrit gemaakt heeft. De strada beviel hem (natuurlijk) goed maar hij moest er nog een weekendje over nadenken. In dat weekend heb ik heerlijk gereden tijdens mijn korte kampeervakantie en heb ik besloten hem alleen te verkopen als de potentiele koper accoord gaat met mijn prijs. Zo niet, dan haal ik hem uit de verkoop en houd ik hem. Zondag kreeg ik een tegenbod wat lager was dan mijn vraagprijs en heb ik simply red uit de verkoop gehaald.
En eigenlijk ben ik alleen maar opgelucht over mijn beslissing. Het is ook maar afwachten hoe sterk de Strada Sport is. 8 kg lichter, maar even sterk? Wat gebeurt er als een dakje hard aan de body trekt ? Kan ik nog evenveel bagage vervoeren op de bodem.. allemaal afwachten.
Simply Red ga ik gewoon afrijden. Hij is nu stil en ik rijd er perfect in. Geen pijn in mijn knie meer. Ik hou um !

Kampeerweekend Dwingeloo

Zaterdagavond 4 sep is het feest in Dwingeloo: de oom en tante van mijn vrouw zijn 40 jaar getrouwd. Dwingeloo..een klere-end weg, 175 km enkele reis. Mijn natuurkaart betaal ik al 4 jaar zonder er gebruik van te maken en dit weekend is een mooie gelegenheid om weer eens wat van die mooie rustige terreintjes te bezoeken. Beekie had ik al ingeseind, maar helaas kon hij door omstandigheden niet mee. Vrijdagmiddag om 3 uur kon ik na mijn werk weg. Nog een hele heisa om alles netjes in te pakken. De slaapzak kon ik mooi in de smurfenmuts proppen en daarna hield ik een zee van ruimte over. Ongeveer 10 kilo zwaarder ging ik op pad. De route heb ik laten bepalen door de routeplanner van de fietsersbond. Makkelijk doorfietsen en onverhard vermijden. Ik kreeg een geweldig mooie en snelle route naar later zou blijken. Complimenten aan de voormalige ENFB ! Tussen Wijk bij Duurstede en Doorn kwam ik een 3tal handbikers tegen. Ze reden boven de 30 per uur: knap werk :





De route liep via Terschuur naar Drie (bij Ermelo). Aardig wat hoogteverschil en dan merk je goed dat je een kilo of 10 zwaarder bent dan normaal. In Drie is een staatsbosbeheerterrein bij het Boshuis. Tot mijn verbazing was het terrein vrijwel vol. Alleen nog wat lege plekken op het trekkersveld (voor 1 nacht). Vandaag 75 km gereden


De plek was mooi. Natuurterreinen waren vroeger kampeerbewijsterreinen. Mijn schoonvader moest zo'n bewijs echt "halen". Je deed een soort kampeer-examen en de kampwaard keek of je netjes je spullen opruimt maar vooral of je niet teveel herrie maakt en geen radio of TV aanzet. Radio en TV zijn tegenwoordig nog steeds verboden maar de stilte-eis is overboord gegooid. Tot midden in de nacht werd er veel te luid gepraat en gelachen door veel teveel kampeerders. Algemene kampeerterreinen zijn er genoeg: ga daar dan heen zou ik zeggen. Rust en stilte zijn breekbare dingen. Tien mensen kunnen stil zijn maar als er 1 herrie maakt is de stilte toch weg.






Zaterdag om 8 uur op en om kwart voor 9 reed ik weer. De zon scheen volop en de hei stond mooi in bloei met dauw bedekt.

Mooie fietspaden door de veluwe. Later reed ik door Elburg. Nooit geweest maar verrassend mooi :

Weer een aparte Human Powered Vehicle:

Koeien gaan hier voor:

Om 2 uur 's middags arriveerde ik op een schitterend terrein: Lheederzand. In Lhee dus, gem Dwingeloo. Vandaag 100 km gereden. Mooie ruime kampeerplekken. Geen electriciteit, dus geen grote caravans. Een uur later arriveerde mijn vrouw met mijn kinderen en konden we ons laven aan heerlijk eten en drinken. Genoeg calorieën verbrand dus er konder er ook weer genoeg bij.

Zondag lekker langzaamaan gedaan en pas om 11 uur in de fiets. In Loenen bij Eerbeek wist ik nog een zeer mooie camping van Stichting Goed Kamp. Wel een pittig eindje rijden: 110 km. Om mijn knieën te onlasten ben ik aan het experimenteren met een andere stand van de schoenplaatjes. Ik heb de plaatjes veel meer richting de hak geplaatst en ik voel nu veel minder druk op mijn knieschijven. Wel merk ik dat ik de Hamstrings (spieren achterzijde bovenbeen) meer gebruik. En mijn bilspieren trouwens. Na het stoeltje weer iets meer rechtop gezet te hebben reed ik heerlijk en zonder een centje pijn.

Mooie fietspaden:

Om 5 uur kwam ik in Loenen aan en ik zag dat het terrein erg rustig was. Een beetje te rustig eigenlijk. Toen ik het terrein opreed kwam de kampwaard naar mij toe. Ik hoef zeker niet te vragen of je een plekje vrij hebt riep ik hem toe. Hij keek ietwat moeilijk en vertelde me toen dat met ingang van vandaag de camping alleen open is in de weekenden. Dit terrein ging om 5 uur sluiten. Jammer dan. Ik dacht even na: ik kan een ander terrein zoeken, maar aan de andere kant ben ik 75 km van huis... Mijn knieën voelde ik vrijwel niet dus ik besloot door te rijden naar huis.

Een mooi weekend met een wat abrupt einde maar wel met 350 km in de benen !