Lexan schermpje

Omdat mijn oude versatile schermpje ondoorzichtig is geworden door de krassen heb ik maar eens werk gemaakt van een nieuwe. Van Wim Schermer heb ik een plaatje Lexan gekocht. Het materiaal is wat dunner en flexibeler dan waar mijn oude scherm van gemaakt is. Wel handig, want het is eenvoudig te knippen. Ik heb het scherm wat hoger en breder gemaakt dan het orginele versatile scherm.


Door wat langere stroken klitteband te gebruiken kan ik de curve van het schermpje aanpassen,

Flauwe hoek:

Steile hoek:

Het klitteband om de voetjes heb ik vastgezet met 2 tiewraps. Warmte zorgt er op den duur voor dat de klittenbandjes los gaan zitten. Kleine rondjes geplakt op de body laten trouwens uiteindelijk ook los. Ik zie weer crystal clear door dit viziertje

Marathon Racer sneller dan Moiree

Alweer een paar weken geleden heb ik mijn Perfect Moirees vervangen door Marathon Racers vouwbanden. Sindsdien kan ik veel sneller accelereren en houd ik vrijwel moeiteloos snelheden vast boven de 40 per uur. Mijn gevoel zegt dat mijn 40-559 marathon racer minstens dezelfde lage rolweerstand heeft als de Perfect Moiree 54-559. De Moiree weegt echter 900 gram en is daarmee echt een zeer zware jongen. De Racer weegt maar 385 gram. En dat verschil is zeer goed te merken. Met de racer is optrekken en versnellen een koud kunstje.
Zover ik weet is de PM wel getest op 2 bar boven de maximale druk van 4 bar (6 bar dus). De racer is echter nooit op 6 + 2 = 8 bar getest. Wat mij betreft is het dus tijd voor een vergelijking tussen die 2.


Als ik de strada vanuit deze positie uit laat rollen kom ik ongeveer 100 meter ver. Ik gebruik deze zijweg van de Lingedijk voor mijn test. (een echt betuws plaatje trouwens, rechts staan de kersenbomen vol heerlijke rijpe kersen )





Een Moiree op 6 bar krijgen vergt aardig wat pompwerk. Wat een lucht kan daar in zeg ..




Handig als je kinderen hebt: altijd stoepkrijt voorradig om streepjes te zetten:



Het resultaat:

4 maal heb ik de beide banden getest. De 2 strepen aan het eind van het meetlint zijn van de Racer . 60 cm daarvoor eindigde de PM. Ter controle heb ik de moiree nog even op 4 bar gezet. Gelukkig eindigde de strada op de plek waar hij op de foto staat. Een meter minder ver dus.

Het asfalt is trouwens onregelmatig en dit zou in het voordeel moeten zijn van de dikke PM. De PM heeft ook al 4000 km gereden en hierdoor zou hij sneller moeten zijn dan een nieuwe band.
( De racer ligt er om sinds Cycle Vision en is nog vrij nieuw.)

Voor mij voldoende bewijs dat de Marathon Racer op 8 bar (of liever 7,5 voor wat meer comfort) een hele snelle band is. Niet zo spartaans als de Durano en een veel sterker karkas dan de Geax Tattoo of Furious Fred. Hij staat niet bekend als een erg lekvrije band maar dat los ik op met Joe's super sealant. Sinds ik dat spul gebruik heb ik nog wel lekke banden maar worden ze vanzelf gedicht. Een bandenwissel is niet meer nodig geweest.

achterwiel scheef

Was mijn Strada eindelijk de laatste paar weken lekker stil, krijg ik toch weer een flink gekraak te horen tijdens mijn laatste paar fietstochten. Het vreemde was dat het gekraak erger werd tijdens een bocht naar links en minder als ik rechtsaf ging. Om een lang verhaal kort te maken: het 26 inch achterwiel liep aan in de wielkast. Op de foto is duidelijk te zien dat het wiel aan de pignonzijde veel te dicht langs de wielkast loopt en hem af en toe schampt.




Wat moet je hieraan doen: de achterbrug stellen. Op onderstaande foto zie je de bout die je los moet draaien. Doordat het gat iets ovaal is kun je nu de brug wat verstellen zodanig dat het achterwiel weer voldoende ruimte heeft. Daarna echt goed vastzetten anders trekt hij weer los.






Problem Solved. Ik rijd weer kraakvrij.

cycle vision

Zaterdag, 5 juni: CycleVision-dag !! De avond ervoor hebben we de strada wonder boven wonder in de chrysler voyager weten te proppen. Ik heb gekozen voor 3 maal Marathon Racer-vouw. Alle drie 40 mm breed en op 8 bar (2 bar boven het max van 6 ) Vrijdag heb ik deze combi getest en ik reed moeiteloos naar de eerder behaalde maximum snelheid van 54 per uur. Mijn oude achterband, Furious Fred, vertoont veel scheurtjes in de wang en die band is zo dun dat ik het niet vertrouw; het zal je maar gebeuren dat je de band scheurt na een half uur racen. Mijn starttijd was 10.13 uur. De sfeer was weer gemoedelijk, Kees van Hattem hielp me met het bevestigen van de transponder, kennis gemaakt met Juffrouw Katje (waarom heet zij in hemelsnaam zo?) de Quest van Xander Niezing net weten te behoeden voor een botsing met een auto (Quest ging er op de parkeerplaats alleen van door ) en me daarna klaar gemaakt voor de race. Ik heb gekozen voor mijn ventilatie-deksel met scherm . Veel ventilatie dus want het was al warm en het scherm staat op ca 20 cm. Normaal valt mijn hoofd daarachter weg, maar mijn veel te hoge Aldi race helm gooit roet in het eten. Die steekt als een vlag boven de bult uit..jammer. Volgende keer moet ik zo'n minimalistisch super ventilerende helm hebben. Echt precies om 10.13 werd er afgeteld en kon ik starten. Eerst de brug opklimmen en dan de afdaling en een eerste blik op de kilometerteller: 49. Wouw...als ik dat eens vast kon houden. Maar de weg wordt weer vlak natuurlijk ,de eerste paar ronden kon ik in de buurt blijven van de 47. Lang niet gek, maar mijn ademhaling was te snel. Dit houd ik nooit een uur vol. Rond de 45 ging het beter...maar wat zie ik in mijn achteruitkijkspiegel: een gele quest met een witte racekap. Dat moet Wim Schermer zijn. Ik wist dat ik nog een kwartier met hem rondjes zou rijden.. dus het gas er maar weer op. Maar Wim rijdt me net effies te hard. Hij haalt me in en ik probeer hem te volgen. Weer 49 per uur. Onhoudbaar voor mij. Perfect materiaal natuurlijk ;-) . Ik laat hem gaan en ga terug naar de 45 per uur. Zou mooi zijn als ik hier mee kon finishen. Een blik op de tijd...wat!!...pas een kwartier aan het fietsen. Wat kan een uur dan lang duren. Zo nu en dan haal ik een quest in..altijd leuk natuurlijk. Maar ik word ook ingehaald door low racers met staart en af en toe glijdt er een carbon vinnetje langs me heen. Wat gaat die man hard! Na 3 kwartier zie ik soms 42 op de teller: dat laat ik me niet gebeuren: duwen en trekken met die trappers: het moet 45 worden. Na een uur mag ik eindelijk stoppen.. die rothelm mag af, de deksel er af en nog één rondje uitrijden met de wind in mijn gezicht. Wat een heerlijke race was dit. Mooi parcours, leuke lengte en elke 3 minuten zie je het publiek weer bij de finish..perfect!! Alles was beter dan verleden jaar in Tilburg. Organisatie en publiek: bedankt. Dit was een heerlijke dag.

Na de race gezellig gepraat. Herman kwam uit zaltbommel en had 125 km gefietst. Lexan bij Wim opgehaald. En de uitslag bekeken: 44,4 km per uur. Hoe verzin je het. Maar ik ben erg blij met deze tijd. Mijn strada is prima blijkt hier uit. Wil je sneller dan moeten die wielkasten dicht, de staart langer en scherper en moet je een racekap gebruiken. Maar ik trek makkelijker en lichter op, kan alle bochten maken en last but not least: hij past gewoon in de auto.

Sloten...tot volgend jaar !

Nog even een link naar een foto gemaakt door Eddo Kloosterman, waarvoor bedankt trouwens. Op de foto is goed te zien hoe ik achter mijn scherm zit. Wat mij betreft een ideale combi van ventilatie en aerodynamica. Alleen jammer van die helm :(

http://www.flickr.com/photos/eddokloosterman/4675682276/in/set-72157624092104309/